تاریخچه طلاسازی در سده های گذشته

.طلا سازی هنر باستانی قالب گیری طلا به شکل اشیاء پیچیده است که تاریخچه ای غنی دارد و چندین هزار سال را در بر می گیرد. برای درک درست تاریخچه طلا سازی و این هنر یاید بدانید هنر طلا سازی در اولین تمدن های بشری به وجود آمده و در طول قرن ها تکامل یافته است و منعکس کننده تغییر سلیقه ها و فناوری های دوره های مختلف است. 

تاریخچه طلاسازی

 • تاریخچه طلاسازی در دوران ماقبل تاریخ: فرهنگ وارنا 4000-2000 قبل از میلاد

 • تاریخچه طلاسازی در مصر باستان: دوران طلایی 3100 – 332 قبل از میلاد

 • تاریخچه طلا سازی در هند باستان: هنر سنتی از صنایع دستی نفیس 1500 قبل از میلاد – 500 پس از میلاد

 • دوران طلایی: زرگری در اروپای قرون وسطی قرن پنجم تا پانزدهم

 • تجارت طلای فراصحرا: سفری در میان شن‌های طلایی قرن هفتم تا چهاردهم

 • امپراتوری مالی در تاریخ طلا سازی: عصر طلایی شکوفایی و زرگری قرن 13 تا 16

 • عصر رنسانس و تاریخ طلاسازی از قرن 14 تا 17

تاریخچه طلاسازی در دوران پیش از تاریخ: فرهنگ وارنا (حدود 4000 قبل از میلاد – 2000 قبل از میلاد)

هنر زرگری، عمل ساختن اشیاء از طلا، تاریخچه غنی و متنوعی دارد که در فرهنگ‌ها و اعصار گسترده می‌شود. یکی از اولین دوره های شناخته شده زرگری به دوران ماقبل تاریخ یعنی حدود 4000 سال قبل از میلاد برمی گردد. یعنی زمانی که طلا برای اولین بار توسط انسان ها کشف و مورد استفاده قرار گرفت. فرهنگ وارنا، فرهنگ کالکولیتیک در شمال شرقی بلغارستان، نقش مهمی در این توسعه اولیه زرگری و تاریخ طلاسازی  ایفا کرد. در تاریخ باستانی طلاسازی هنر و فرهگ وارنا نقش مهمی داشته است.

فرهنگ وارنا یک فرهنگ کالکولیتیک در شمال شرقی بلغارستان بود که تاریخ آن حدوداً در حدود 2000 تا 4500 سال قبل از میلاد بوده است. قدیمی ترین مصنوعات طلایی جهان (4600 قبل از میلاد – 4200 قبل از میلاد) در گورستان وارنا یافت می شود. می توان گفت تاریخچه طلا سازی از این دوره آغاز شده است.

فرهنگ وارنا، مربوط به حدود 4500 سال قبل از میلاد، به دلیل نمونه های پیچیده اش قدیمی ترین متالورژی طلا در جهان شناخته شده است. نام این فرهنگ برگرفته از گورستان وارنا است، یک مکان باستان شناسی که در آن قدیمی ترین مصنوعات طلا جهان (4600 قبل از میلاد – 4200 قبل از میلاد) پیدا شده است. این مصنوعات شامل زیورآلات و جواهرات طلای متعددی بود که نشان می‌دهد زرگری در فرهنگ وارنا یک صنعت جاافتاده است.

تکنیک ها و خلاقیت ها

زرگران فرهنگ وارنا در فنون مختلفی مانند ریخته گری و حکاکی مهارت داشتند و آثار و هنر خود را در تاریخ طلاسازی به خوبی ثبت کرده اند. آنها طیف وسیعی از اشیاء از جمله جواهرات، اقلام تشریفاتی و مصنوعات تزئینی را خلق کردند. این اشیاء اغلب دارای طرح‌ها و نقوش پیچیده‌ای بودند که نشان‌دهنده باورها و سبک زندگی مردم آن دوران بود.

اهمیت طلا در فرهنگ وارنا در تاریخ باستانی طلاسازی

در فرهنگ وارنا، طلا اغلب با الوهیت همراه بود و در زمینه های مختلف مذهبی و تشریفاتی استفاده می شد. همچنین نمادی از ثروت و قدرت بود و نخبگان برای نمایش موقعیت خود از آن استفاده می کردند. استفاده از طلا در این زمینه ها موقعیت زرگران را که اغلب در جامعه از احترام بالایی برخوردار بودند، بیشتر کرد.

میراث فرهنگ وارنا

میراث فرهنگ وارنا و سهم آن در طلاسازی و تاریخ طلاسازی همچنان بر این صنعت تأثیر می گذارد. تکنیک ها و سبک های توسعه یافته توسط این صنعتگران اولیه در طول نسل ها منتقل شده است و همچنان توسط طلاسازان مدرن استفاده می شود. کشف و استفاده از طلا در فرهنگ وارنا نقطه عطف مهمی در تاریخ بشر و تاریخ طلا سازی بود و زمینه را برای توسعه زرگری به عنوان یک هنر و هنر فراهم کرد.

در خاتمه، زرگری در فرهنگ وارنا یک هنر بسیار مهم بود که بازتابی از زمینه های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی آن دوران بود. خلاقیت های نفیس این صنعتگران اولیه نه تنها به عنوان نمادی از ثروت و موقعیت، بلکه به عنوان تجلی خلاقیت و نبوغ انسان عمل می کرد.  میراث این زرگران اولیه، با تکنیک های بدیع و طرح های زیبا، همچنان در تاریخ طلا سازی و  هنر بشر به درخشان می درخشد.

تاریخ باستانی طلاسازی در مصر باستان: دوران طلایی (حدود 3100 قبل از میلاد – 332 قبل از میلاد)

طلوع طلاسازی

تاریخچه طلاسازی دردوران مصر باستان بسیار غنی است و به قبل از 5500 سال قبل از میلاد برمی گردد، زمانی که قبایل کوچک ساکن دره نیل مجموعه ای از فرهنگ ها را توسعه دادند که کنترل قاطعانه بر کشاورزی و دامداری را نشان می داد.

آنها شروع به استفاده از مس و طلا برای صنایع دستی اقلام مختلف کردند که نشان دهنده آغاز زرگری در منطقه بود.

پادشاهی قدیم: عصر اهرام

در طول پادشاهی قدیم (2686-2181 قبل از میلاد)، مصر شاهد پیشرفت های عمده ای در معماری، هنر و فناوری بود. قدرت و ثروت روزافزون پادشاهان در مقبره‌های مستبای و سازه‌های مذهبی مرده‌خانه در ابیدوس که برای جشن گرفتن پادشاه خدا شده پس از مرگ او استفاده می‌شد، منعکس شد.

نهاد قوی پادشاهی که توسط پادشاهان ایجاد شد در خدمت مشروعیت بخشیدن به کنترل دولت بر زمین، نیروی کار و منابعی بود که برای بقا و رشد تمدن مصر باستان ضروری بود.

پادشاهی میانه: تجدید حیات هنر و ادبیات

پادشاهی میانه (2134-1690 قبل از میلاد) دوره رنسانس اقتصادی و فرهنگی بود.  پادشاهان پادشاهی میانه ثبات و شکوفایی کشور را احیا کردند و از این طریق باعث احیای مجدد هنر، ادبیات و پروژه‌های ساختمانی تاریخی شدند. در این دوره، دره نیل شاهد اولین ساخت گسترده اهرام از زمان پادشاهی میانه بود.

پادشاهی جدید: عصر طلایی

پادشاهی جدید (1069-1549 قبل از میلاد) دوره ای از رونق بی سابقه بود. فراعنه پادشاهی جدید با تامین امنیت مرزهای خود و تقویت روابط دیپلماتیک با همسایگان خود دوره ای از رونق بی سابقه را ایجاد کردند. لشکرکشی‌هایی که در زمان توتموسیس اول و نوه‌اش توتموسیس سوم انجام شد، نفوذ فراعنه را به بزرگترین امپراتوری که مصر تا کنون دیده بود، گسترش داد. فراعنه پادشاهی جدید یک کارزار ساختمانی در مقیاس بزرگ را برای تبلیغ خدای آمون، که فرقه رو به رشد او در کارناک مستقر بود، را آغاز کردند. آنها همچنین بناهایی برای تجلیل از دستاوردهای واقعی و خیالی خود ساختند.

دوره بطلمیوسی: تأثیر هلنیستی و تاریخ باستانی طلاسازی 

دوره بطلمیوسی (332–30 قبل از میلاد) پایان مصر باستان و آغاز حکومت هلنیستی است. اسکندر مقدونی مصر را فتح کرد و مصریان به عنوان فرد و حکومت نجات دهنده از آن استقبال کردند. حکومتی که توسط جانشینان اسکندر، پادشاهی بطلمیوسی مقدونی ایجاد شد، بر اساس الگوی مصری و در پایتخت جدید اسکندریه مستقر بود.. این شهر قدرت و اعتبار حکومت هلنیستی را به نمایش گذاشت و به مرکز آموزش و فرهنگ تبدیل شد که مرکز آن کتابخانه معروف اسکندریه بود.

در تمام این دوران ها، زرگری نقش مهمی در تمدن مصر و تاریخچه طلاسازی مصر داشت. هنر زرگری با تغییر زمان تکامل یافت  از ساخت جواهرات و طلسم های استادانه گرفته تا خلق مجسمه های الهی و سازه های یادبود و منعکس کننده تغییرات فرهنگی، مذهبی و سیاسی مصر بود. زرگری در مصر باستان فقط یک مهارت یا هنر نبود، بلکه گواهی بر عظمت تمدنی بود که تا به امروز ما را مجذوب خود کرده است.

تاریخ باستانی طلاسازی در هند باستان: سنت صنایع دستی نفیس (حدود 1500 قبل از میلاد – 500 پس از میلاد)

زرگری، هنر ساختن اشیاء از طلا، تاریخچه ای غنی و متنوع دارد که در فرهنگ ها و دوره ها امتداد یافته است. یکی از مهم ترین دوره های توسعه این هنر در زمان هند باستان، از حدود 1500 قبل از میلاد تا 500 پس از میلاد بود. زرگران هند باستان به دلیل طراحی های پیچیده و صنایع دستی استثنایی خود شهرت داشتند و میراثی را ایجاد کردند که همچنان الهام بخش و تأثیرگذار بر طلاسازی مدرن است.  به نوعی می توان گفت  طراحی و تولیدات برخی از هنرمندان معاصر با الهام از تاریخ باستان طلاسازی در هند بوده است.

قبیله سونار پیشگامان زرگری در هند

در هند، صنعت زرگری به طور سنتی توسط طبقه سونار Sunar (Sonar یا Swarnkar یک طبقه هندو در هند است که به جامعه افرادی که به عنوان زرگر کار می کنند اشاره دارد)  انجام می شد. این انجمن یکی از قدیمی‌ترین انجمن‌های طلاسازی است که آثار هنری طلای فوق‌العاده‌شان در نمایشگاه بزرگ 1851  لندن به رسمیت شناخته شد. مهارت ها و فنون زرگری از طریق نسل ها در این جامعه منتقل شد و سنت را حفظ کرد و تداوم این صنعت پیچیده را در طول تاریخچه طلا سازی تضمین کرد.

طلا: نمادی از الوهیت و سعادت

در هند باستان، طلا را نماد الوهیت و سعادت می دانستند. این فلز با ارزش به طور گسترده در جشن  و مراسم مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت و اغلب به عنوان پیشکشی به خدایان به معابد هدیه می شد. طلا همچنین یک نماد وضعیت بود و ثروتمندان خود را با جواهرات طلایی استادانه و خاص  تزئین می کردند تا ثروت خود را به نمایش بگذارند.

هنر زرگری در هند باستان

زرگرهای هندی باستان به دلیل مهارت و خلاقیت استثنایی شان معروف بودند. آنها بر تکنیک های مختلفی از جمله چکش کاری، ریخته گری، لحیم کاری و حکاکی تسلط داشتند که به آنها امکان ایجاد طرح های پیچیده و دقیق را می داد. آنها همچنین در هنر ملیله کاری، تکنیکی که شامل پیچاندن رشته های نازک طلا و لحیم کردن آنها بر روی سطح فلز برای ایجاد الگوهای ظریف و پیچیده است، سرآمد بودند..